In Spanje was de Inquisitie er moeilijk onder te krijgen. Vanaf het herstel van het absolutisme in 1823 en tijdens de witte tereur zetten de bisschoppen, onder leiding van de oud-inquisiteur-generaal Castillón engesteund door het leger en de uiterst rechtse adel, een onvermoeibare campagne op touw voor de heroprichting van de ‘heilige rechtbank’, die als enige in staat was tegen de ‘goddelosheid’ en de toetroom van ‘slechte boeken’ te vechten.
Ferdinand VII voelde daar zonder twijfel wel iets voor, maar de buitenlandse ambasadeurs enzijn geznt inParijs waarschuwden hem tegen de kwalijke gevolgen die een dergelijke beslissing in Europa zou hebben. Bovendien wantrouwde hij de uiterst rechtsen, die geen gelegenheid voorbij lieten gaan om tegen hem samen te zweren. Hij hield dus zijn mond.
***Bron 6: blz. 34***
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten