De seksuele vrijmoedigheid van oude uitbeeldingen

Moderne archeologen hebben zich langdurig verbaasd over de seksuele vrijmoedigheid van oude uitbeeldingen in het Nabije en Midden-Oosten. Deze wordt echter geheel en al begrijpelijk als wij ons eens in die tijd proberen in te leven toen alles afhankelijk was van vruchtbaarheid. In een dergelijk tijdsgewricht was de gesclachtsdaad iets heiligs, en als zodanig trad hij later ook in de tempels in: van Kanaän tot in Anatolië, Sumerië en Babylon leefden n de tempels als ‘heiligen’ beschouwde vrouwen, die hun godinnen onder de onderscheidenste namen als schutspatronessen van de seksuele liefde vereerden en met de tempelbezoekers selsuele omgang hadden. In latere tijden kregen deze heilige vrouwen de naam van tempelhoeren, en kon men natuurlijk ook de zin van het offer, vooral de mogelijkheid van feitelijke mensenoffering, niet begrijpen.
***Bron 9: blz. 84***