God der Vaderen van jodendom en christendom is echter alleen te begrijpen als wij nog een stap verder in de geschiedenis teruggaan - tot de religie van de Grote Moeder. De Anglo-Amerikaanse schrijfster Merlin Stone wijst in haar boek over de geschiedenis van de oerreligies, dat de veelzeggende titel heeft ‘Als God een vrouw was’, telkens weer op de invloed van de vroegste historische tijden op ons denken. Hoe sterk die invloed althans nog tot de tijden van Maria Magdlena geweest moet zijn, kan men vermoeden als men zich om te beginnen alleen aan de chronologie houdt. ‘De Grote Godin - de Godelijke voorzate - werd sinds het begin van de neolithische tijd omstreeks 7000 v.C. tot de sluiting van de laatste godinnentempels omstreeks 500 n.C. aanbeden. Enkele onderzoekers zijn zelfs geneigd de aanbidding van de godin tot het laat-Paleolihicum tot omstreeks 25 000 v.C. terug te schuiven. Daarentegen geschieden de gebeurtenissen van de bijbel, waarvan wij over het algemeen nog denkendat zij “aan het begin van de tijd” plaatsvonden, in werkelijkheid n tijdperken van de geschiedenis.’... Intussen wijzen resultaten van onderzoek in tal van disciplines erop dat in de beginperiodes van Egypte, Griekenland, Klein-Azië maar ook Tibet, India en Centraal-Azië moederrechtelijke samenlevingen bestonden. De goden die men uit de oudste tijden van onze geschiedenis opgroef waren godinnen. Hun invloed deed zich tot ver in de tijden van de nieuwe mannenreligies gelden.
Zo werd de Cybele-cultus nog in het Rome van het jaar 268 met processies gevierd, en apostel Paulus klaagde telkens over de aanbidding van deze godin in Anatolië en vervloekte de ‘lust van de bevlekkende hartstocht’.
***Bron 9: blz. 79/80***
Aanvulling
In de neolithische stad Çatal Hüyük werd een groot aantal beeldjes van rondborstige vrouwen aangetroffen, die sterk doen denken aan de mensfiguren van klei die de Cro-Magnon-jagers maakten. Het betreft uitbeeldingen van vruchtbaarheidsfiguren of moedergodinnen. Enkele van hen waren duidelijk zwanger. Dat allemaal wees volgens Mellaart op een religieus gebruik van de ruimtes. In de rituele die er werden opgevoerd stonden de jacht en de vruchtbaarheid blijkbaar centraal. Het ging steeds om afbeeldingen van vrouwenfiguren in diverse standen en voorzien van diverse attributen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten