Jericho

Heeft Jozua Jericho verovert?
Wie Jericho zegt verbindt natuurlijk direct de naam met Jozua, die haar veroverd zou hebben. Jericho lag strategisch sterk: de stad belette de toegang tot Palestina. Het bijbelverhaal laat hierover geen twijfel bestaan. Het is spannend en mooi geschreven en pleit sterk voor het historische bestaan van deze grote veldheer, al is het uiterst onwaarschijnlijk dat hij zijn verovering met één enkele veldtocht zou hebben volbracht.
Oorspronkelijk was men eraan gewend dat de vroegst Israëlieten het land vreedzaam binnentrokkenen dat ze voor hun bestaan aangewezen waren op nauw contact met dorrpen , steden en kleine nederzettingen, in verband met de ruilhandel. Door dit vreedazaam samenleven kon er een intensievere landbouw ontstaan van sedentairen en halfnomaden.Dit had vooral plaats in beboste streken van het noorden. Men heeft dit kunnen concluderen door het daar gevonden aardewerk uit de 12de en 11de eeuw voor Christus. Dit rustige patroon van zich in een land vestigen was overigens vaak genoeg regel. De muren van Jericho zij ingestort, meermalen zelfs; soms door aardbevingen, zoals omstreeks 1400 voor Christus, andere malen door de totale verwoesting na een inname. Maar ook kunnen muren verdwenen zijn door dat de erosie van wind en regen de bakstenen aantastte, die dan in de loop van enige tientalle jaren weer tot leem werden. £Die leemresten zijn terug te vinden aan de voet van de tell. Er bestaat echter voor het Jozuaverhaal mogelijk nog een ander oplossing, namelijk dat hij niet deelnam aan de twee reeds eerder vermelde uittochten, maar aan een derde ‘exodus’ uit een vroegere tijd, ee, groep die Palestina binnendrong en inderdaad Jericho moest innemen om heet land te kunnen veroveren. In dat geval had hij muren kunnen omverwerpen door harde gevechten. Hij hoort dan natuurlijk wel in een heel andere tijd thuis, maar tijdens de compilaties van de bijbelboeken is dat meer gedaan om hem mooi te kunnen laten passen in een tijdsbeeld dat men zich in die tijd gevormd had. Helaas bestaan er geen bewijzen, noch voor een vroegere, noch voor een later inneming van Jericho, en hier hebben we dus eenstik van het raadsel. Wel is in 2300 viir Christus de stad veroverd en verwoest, wat gecostateerd kon worden uit een brandlaag. Veel later ontsond er een tentenkamp boven op de ruïnes, daarna een niet ommuurd dorp, dat ijdens een inval van de Amorieten met de grond gelijk werd gemaakt. In ongeveer 1900 voor Christus verrees er eindelijk weer een nieuwe stad met sterke muren.
Wat heeft men nog teruggevonden van Jericho ten tijde van Jozua?
De muur uit 2300 voor Christus, die de archeoloog Garstan toeschreef aan de verovering van Jozua, klopte tussen 1930 en 1936 volkomen met zijn theorie. Alle sporen waren er: verwoesting en een verschrikkelijke brand. Maar met die muur was heel wat anders gebeurd. Er hadden muren uit latere tijden omheen gelegen en die waren door erosie tot leem geworden aan de voet van de tell zonder boven een spoor na te laten. Waar het op neer komt is dat de bovenlaag van Jericho over bijna het hele oppervlak verdween, zodat er van de omtrek van de stad bitter weinig meer te constateren valt. De erosie, die dikke lagen aarde afzette boven en over oude stadsdelen, heeft de opgravers menigmaal parten gespeeld. Maar er bleef wel een stukje menselijk bestaan over: een keukenvloer met een kleioven waarop een aardewerk potje uit de 14de eeuw van Christus. Jericho was toen dus een beetje bewoond. Maar de opgravingen waren niet in staat enige aanwijzing te geven over het hoe en waarom van het raadsel Jericho. * Wanneer heeft Jozua dan geleefd? *
*** Bron 13 blz. 77 ***