dinsdag 5 februari 2008

DE KRUISTOCHTEN: 1096. De volkskruistochten

1095-kruistochten-1096
Hoe kwam deze volkskruistocht op gang?
De grootste verrassing is dat de bazuinstoot van Clermont het oor en ziel bereikt van de ‘kleie luiden’ en op hen een uitwerking heeft, die waarschijnlijk door niemand is voorzien. Vanaf half augustus 1096 gaan ze op pad, alleen of met hun hele familei, met wat ze van hun bezit kunnen meenemen. Het word een ware volsverhuizing. De gangmaker is een monnik die naast ridders als Raimond, Godfried en Bohemeund een van de centrale figuren van de Eerste kruistocht wordt: Peter van Amiens, ook Peter de kluizenaar genoemd.
***Bron 10: blz.37***
Hoe verliep hun tocht?
De lange tocht van de kruisvaarders kenmerkt zich door moordpartijen, rooftochten, verwoestingen, massamoorden op joden in het Rijnland en een beestachtig zinloos moorden en plunderen in Hangarije en het Byzantijnse Keizerrijk.
Daarna slaat Peter (de kluizenaar) met zijn uitgeputte en geschonden leger de tenten op voor Constantinopel.
Een keizerlijk decreet staat hun toe ‘te kopen wat er in de stad te koop wordt aangeboden’. Zij geven er echter de voorkeur aan stelend en plunderend de vele verleidelijke zaken te bemachtigen. Dan nog niet tevreden verwoesten zij ‘ de paleizen van de stad, steken openbare gebouwen in brand, trekken het lood van de kerkdaken en verkopen di aan de Grieken’.
Onder druk van de voortdurende uitspattingen beveelt keizer Alexius enkele dagen later het krijgsvolk van Peter ogenblikkelijk de Bosporus oversteekt en zich op de Bithynische oever vestigt. Daar wordt het leger van de Kluizenaar door de Turken overvallen en zodanig ontredderd, dat het opde vlucht slaat. De Seldjoeken vernietigen Peters troepen bijna volledig. Daarmee is het lot van deze expeditie om het Heilige Graf te bevrijden bezegeld.
***Bron 10: blz.37/38***
Hoe reageerde men op deze mislukking?
Keizer Alexius stuurt degenen die het vege lijf hebben gered naar huis. Hoewel de keizer hun goede raad en gidsen geeft, keert de catastrofe van Peters bende zich tegen de keizer. Men redeneert: de God van de christenen kán niet worden overwonnen, de nederlaag is dus te danken aan verraad.***Bron 10: blz.38/39***

Geen opmerkingen: